เนื้อเรื่องย่อ (Synopsis) :

จิ อากิรู้สึกกดดัน เจ็บปวดเมื่อไม่อาจสานฝันที่จะเป็นคอนดัคเตอร์ของเขาได้สำเร็จ ทำให้เขาต้องอยู่ญี่ปุ่นเป็นเพียงนักศึกษาเปียโนโดยไม่มีใครรู้ว่าจิอากิเคย ประสบอุบัติเหตุบนเครื่องบินและทางน้ำทำให้เขาไม่สามารถโดยสารเครื่องบิน เพื่อไปสู่ยุโรปสานฝันที่จะเป็นคอนดัคเตอร์ที่มีชื่อได้ และได้แต่มองเพื่อนนักเรียนคนอื่น ๆ ที่ได้รับโอกาสนั้นๆ จิอากิมีฝีมือด้านดนตรีเป็นที่จับตามอง เขามีความทรนงตนในความสามารถของเขาอย่างยิ่งเพราะจิอากิในวัยเด็กเคยได้รับ การถ่ายทอดความรู้เกี่ยวกับดนตรีจากเซบาสเตียน วิเอร่า คอนดัคเตอร์มีชื่อก้องโลกคนนั้น

วันหนึ่งจิอากิเดินตามเสียงเปียโนประหลาดที่เล่นมั่วๆ แต่บทเพลงนั้นกลับให้อารมณ์ชวนหลงใหลซึ่งหญิงสาวเจ้าของเสียงเปียโนคนนั้น คือโนดะ เมงุมิที่พักห้องพักติดกับเขานั่นเอง หญิงสาวท่าทางซื่อๆ อยู่ในห้องรกๆ ไม่ค่อยสนใจตัวเอง ความรกของห้องเธอส่งความรำคาญมาถึงห้องพักของจิอากิด้วยทำให้เขาทนไม่ได้ ต้องไปช่วยเธอทำความสะอาดห้อง ทำอาหารให้ทานเพื่อตัดความรำคาญเสีย โดยไม่รู้ว่านั่นคือจุดเริ่มต้นให้จิอากิไม่อาจสะบัดโนดาเมะได้หลุดพ้นจาก ชีวิต โนดาเมะเป็นปลื้มขณะที่เธอกำลังหลงรักจิอากิ อาจารย์ก็ให้จิอากิสอนเปียโนและเล่นประสานกับเธอ

จิอากิจึงได้พบว่าพรสวรรค์ด้านเปียโนที่โนดาเมะมีนั้น มาจากการจดจำท่วงทำนองเหล่านั้นโดยเธอไม่สามารถจดจำตัวโน๊ตพวกนั้นได้เฉก เช่นนักดนตรีปกติ เธอเล่นดนตรีตามอารมณ์ที่เธอรู้สึกแล้วถ่ายทอดออกไปอย่างไร้เดียงสา แม้เธอจะเรียนดนตรีแต่เธอกลับไม่ได้ฝันจะเป็นนักดนตรีที่ยิ่งใหญ่ ฝันของโนดาเมะมีเพียงเป็นครูอนุบาลเท่านั้น จิอากิจึงเลิกคาดคั้นเธอให้จดจำตัวโน๊ตหากเปลี่ยนรูปแบบการฝึกสอนโนดาเมะ เป็นพยายามปล่อยให้เธอเล่นเปียโนในรูปแบบที่เป็นตัวของเธอเองขณะที่เขาเป็น ฝ่ายพยายามประสานเสียงเปียโนของเขาให้เข้ากับเธอให้ได้

มิลฮีอาจารย์เพี้ยนย้ายมาประจำที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ ขณะที่มีวง A เป็นวงออเคสตร้าที่ดีที่สุดของมหาวิทยาลัย มิลฮีกลับเที่ยวรวบรวมบรรดานักดนตรีที่ถูกมองว่าห่วยบรมห่วยมาสร้างวง S ที่ถูกมองว่าเป็นวงออเคสตร้ายอดแย่ มิลฮีชอบพรสวรรค์ในตัวโนดาเมะ ขณะที่รู้สึกทั้งถูกชะตาและไม่ชอบความหยิ่งทรนงของจิอากิที่เขาแสนภาคภูมิ ต่อการเคยเป็นศิษย์ของเซบาสเตียน วิเอร่าซึ่งส่วนตัวแล้วมิลฮีกับวิเอร่าเรียกว่าเป็นคู่แข่งกันก็ว่าได้

มิเนะนักไวโอลีนเพลงร็อคที่ไม่หลงใหลดนตรีคลาสิคมาก่อนกระทั่งมาพบโนดา เมะเขาชอบความน่ารักของเธอและขอให้โนดาเมะช่วยเล่นเปียโนประสานไวโอลินในการ ทดสอบของเขา แต่ดนตรีของพวกเขาสองคนกลับเข้ากันไม่ได้จนจิอากิต้องยื่นมือเข้าช่วยให้คำ แนะนำ ซึ่งวันทดสอบโนดาเมะเกิดไม่สบายจิอากิจำต้องเล่นเปียโนแทนโนดาเมะ เวลานั้นเขาได้ค้นพบว่า มิเนะคนนี้ก็มีลักษณะการเล่นไวโอลีนไม่ต่างจากโนดาเมะเลย

โนดาเมะรู้ว่าจิอากิฝันจะเป็นคอนดัคเตอร์เธอจึงไปขอร้องมิลฮีให้ ยอมอนุญาตให้จิอากิลาออกจากแผนกเปียโนไปเรียนคอนดัคเตอร์ตามที่เขาต้องการ เหตุนั้นเวลาต่อมาจิอากิจึงได้รับบทบาทใหม่เป็นคอนดัคเตอร์ที่ต้องควบคุมและ ฝึกไปพร้อม ๆ กับนักดนตรีประจำวง S ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะแต่ละคนต่างเล่นดนตรีตามแบบที่ตนถนัดโดยไม่ได้สนใจจิอากซี่งเป็นคอน ดัคเตอร์ที่พยายามให้พวกเขาเล่นตามเทคนิคที่เขาอยากให้เป็นซึ่งสมาชิกในวง จึงเล่นด้วยความรู้สึกเกร็ง ซ้ำสมาชิกบางคนยังเล่นผิด ๆ เพื่อป่วนจิอากิอีกต่างหาก การเป็นคอนดัคเตอร์ครั้งแรกนั้นมิลฮีจึงบอกว่าจิอากิสอบตก มิลฮีจึงแสดงการเป็นคอนดัคเตอร์ในรูปแบบของเขาให้จิอากิดู ทำให้เขาค้นพบว่าคนจะเป็นคอนดัคเตอร์นั้นจะต้องเป็นคนที่เคารพในเสียงดนตรี และรู้จักให้เกียรติผู้อื่นก่อน คอนดัคเตอร์จึงจะได้รับเสียงดนตรีที่ต้องการและความเชื่อใจจากสมาชิกในทีม

อย่างไรก็ตามมิลฮีแม้ไม่ยอมให้จิอากิลาออกจากแผนกเปียโนแต่เขาก็ให้จิอา กิทำหน้าที่คอนดัคเตอร์ประจำวง S โดยพวกเขาต้องแสดงในงานประจำปีมหาวิทยาลัยแข่งกับวง A จิอากิค่อย ๆ เรียนรู้การคุมสมาชิกในทีมเขาลดความดุดัน แข็งกระด้างลงและพยายามเห็นใจสมาชิกคนอื่น ๆ ในวงมากขึ้นจนค่อย ๆ กลายเป็นที่ยอมรับโดยเฉพาะสมาชิกสาว ๆ ที่มักมารุมล้อมขอคำแนะนำเกี่ยวกับโน๊ตจนจิอากิรู้สึกสูญเสียความเป็นส่วน ตัว เท่านั้นไม่พอกลับบ้านมายังต้องผจญกับโนดาเมะจอมกวนอีกต่างหาก

จู่ ๆ มิลฮีก็เลิกเป็นคอนดัคเตอร์ให้วง S แต่ไปเป็นคอนดัคเตอร์วง A แทนจิอากิรู้สึกกดดันจึงฝึกฝนสมาชิกในวงอย่างหนักจนทุกคนเครียดหมดกำลังใจจะ ฝึกต่อ มิเนะซึ่งเป็นหัวหน้าวงจึงช่วยทำความเข้าใจกับสมาชิกในวงแล้วฝึกฝนกันอย่าง หนักอีกครั้งให้สามารถเล่นดนตรีได้ตามที่จิอากิอยากให้เป็นแต่กลายเป็นพวก เขากลับตั้งอกตั้งใจเล่นจนไม่ได้สนใจคอนดัคเตอร์ จิอากิจึงคิดได้ว่าสมาชิกวง S ทุกคนก็เหมือนโนดาเมะที่เล่นดนตรีในแบบของตนเองแต่เสียงดนตรีเหล่านั้นกลับ ทรงพลังจิอากิจึงเปลี่ยนวิธีการซ้อมใหม่หมดเพียงหนึ่งวันก่อนเริ่มแสดง ซึ่งผลปรากฏว่าออเคสตร้าวง S สามารถเปิดตัวในงานมหาวิทยาลัยได้อย่างประสบความสำเร็จ ได้รับเสียงปรบมือจากผู้ชมล้นหลามจนแทบไม่มีใครเชื่อว่าบรรดาสมาชิกในวงล้วน คือคนที่ถูกเรียกว่านักดนตรียอดแย่ แต่เวลานั้นพวกเขาเปลี่ยนไปแล้วเพราะจิอากิ ซึ่งจิอากิก็ถูกพวกเขาเปลี่ยนมุมการมองบทบาทของคอนดัคเตอร์เช่นกัน สถานการณ์ทั้งหมดที่สมาชิกวง S ได้ผ่านการเรียนรู้ร่วมกันนั้นล้วนเป็นวิธีการสอนและมอบประสบการณ์การเรียน รู้ด้วยวิธีการประหลาด ๆ ของมิลฮีทั้งสิ้น เช่นกันผลสำเร็จทั้งหมดนั้นจิอากิรู้สึกว่าเขาได้โนดาเมะคอยให้กำลังใจ คอยอยู่เคียงข้างสอนเขาให้เข้าใจคนอื่น ดังนั้นสิ้นสุดการแสดงดนตรีวันนั้นโนดาเมะจึงได้หอมแก้มจิอากิเป็นรางวัล

มิลฮีจู่ ๆ ก็ดึงจิอากิไปร่วมทีมกับออเคสตร้าวง A โดยให้เขาเล่นเปียโนทำให้วง S ต้องทิ้งทวนการแสดงเป็นครั้งสุดท้ายโดยปราศจากจิอากิก่อนสมาชิกต้องแยกวง เพราะต่างใกล้สำเร็จการศึกษา มิลฮีรู้สึกว่าความสัมพันธ์ระหว่างจิอากิและโดนาเมะคล้ายชีวิตรักในอดีตของ เขา เขาจึงอยากผลักดันให้จิอากิและโนดาเมะที่ต่างมีพรสวรรค์ด้านดนตรีได้ก้าว เดินไปบนถนนสายนั้นด้วยกัน เขาจึงวิจารณ์โนดาเมะหากเธอฝันจะเป็นเพียงครูอนุบาลเธอก็ไม่สามารถอยู่เคียง ข้างจิอากิที่กำลังมีอนาคตได้ จิอากิยังมาตอกย้ำเมื่อเห็นโนดาเมะไม่ต้องการให้อาจารย์เอโต้สอนเธอเล่น เปียโนอย่างจริงจัง พวกเขาสองคนจึงทะเลาะกัน แต่สุดท้ายจิอากิก็แนะนำเทคนิคให้อาจารย์เอโต้ทำให้โนดาเมะยอมเรียนเปียโน กับเขาได้ในที่สุด

จิอากิร่วมมือกับมิกิสร้างออเคสตร้าที่มิกิชักชวนเพื่อนนักดนตรีมืออาชีพ ของเธอมาร่วมทีมด้วย ขณะที่ทุกคนมีความฝันจะก้าวไปเป็นนักดนตรีมืออาชีพ ไปแสดงดนตรีที่ยุโรป ทว่าจิอากิผู้เปี่ยมด้วยความสามารถกลับไปไหนไมได้นอกจากจมปลักอยู่ญี่ปุ่นจิ อากิจึงค่อนข้างเครียด โนดาเมะได้ยินจิอากิคุยกับไซโกะแฟนเก่าเรื่องความกลัวเครื่องบินและการเดิน ทางทางน้ำทำให้เธอเข้าใจปัญหาของจิอากิและช่วยเขารักษาความฝังใจนั้นหลังจาก ได้ชมคอนเสิร์ตที่จิอากิเป็นคอนดัคเตอร์

โนดาเมะเริ่มฝึกฝนเปียโนอย่างหนักเพื่อเข้าประกวด เธอมุ่งมั่นจะชนะเพื่อจะได้เงินรางวัลสำหรับไปเรียนต่อยุโรปกับจิอากิเพื่อ ให้ได้อยู่ข้าง ๆ เขาแล้วโนดาเมะต้องพยายามอย่างหนัก อ.โอแคลร์มาชมการแข่งขันเปียโนด้วยเขาประทับใจเสียงเปียโนของโนดาเมะมาก โนดาเมะผ่านการคัดเลือกจนรอบสุดท้าย จิอากิทำเป็นไม่สนใจ ไม่เคยยอมรับกับใครว่าโนดาเมะเป็นแฟน แต่สิ่งที่เขาทำให้โนดาเมะกลับตรงข้ามเพราะเขาห่วงเธอสารพัดรู้จักตัวตนเธอ ดีกว่าใคร ทำอาหารให้เธอทาน ดูแลเธอแทบทุกอย่าง แต่เขาก็ไม่ยอมไปชมโนดาเมะแข่ง อ.เอโต้จึงบอกเหตุผลที่โนดาเมะเข้าประกวด เวลานั้นจิอากิที่กำลังลังเลว่าจะไปยุโรปดีหรือไหมจึงตัดสินใจไปยุโรปตามคำ ชวนของมิลฮีหลังจากแสดงคอนเสริ์ตออเคสตร้ากับเพื่อน ๆ ก่อนและเพื่อรอโนดาเมะที่กำลังพยายามเพื่อเขา แต่โนดาเมะก็ไม่ได้ชนะการแข่งขันครั้งนั้น เพื่อปลอบใจโนดาเมะจิอากิจึงชวนเธอไปยุโรปกับเขาแต่โนดาเมะกลับปฏิเสธ นับจากนั้นจิอากิก็ไม่เคยได้ยินเสียงเปียโนจากห้องของโนดาเมะอีกเลย

โนดาเมะกลับบ้านไปอย่างเงียบ ๆ จิอากิก็ยุ่งกับการเตรียมการแสดงและจัดการหาคอนดัคเตอร์คนใหม่แทนเขา แม้จะรู้สึกอ้างว้างที่รอบกายปราศจากโนดาเมะมาวุ่นวายเหมือนก่อน แต่เขาก็แสร้งแสดงออกราวไม่สะทกสะเทือนต่อการหายไปของโนดาเมะ กระทั่งได้รู้ว่าเธอเตรียมของขวัญวันคริสมาสต์ไว้ให้เขาก่อนจะกลับบ้านไป จิอากิก็หักห้ามความคิดถึงไม่ไหวรีบรุดตามโนดาเมะไปบ้านเธอทันที

อ.เอโต้ส่งใบสมัครสอบเข้าเรียนโรงเรียนดนตรีมีชื่อที่ปารีสให้โนดาเมะตาม คำแนะนำของอ.โอแคลร์เมื่อโนดาเมะรู้ข่าวเธอรีบโทรหาจิอากิทันทีโดยที่เวลา นั้นเขาก็มาหาเธอถึงบ้านแล้ว คราวนี้จิอากิแม้จะปากแข็งแต่เขาก็ไม่อาจหักห้ามความรักที่มีต่อโนดาเมะและ ความหลงใหลในเสียงดนตรีของเธอไว้ได้อีก โดยเฉพาะความพยายามอย่างหนักของเธอที่จะได้อยู่ข้าง ๆ เขา เขาจึงชวนเธอไปยุโรปกับเขาอีกครั้ง

ความรักของคอนดัคเตอร์หนุ่มปากแข็ง ผู้ไม่เคยยอมรับว่าหลงรักเด็กสาวไร้เดียงสาอย่างโนดาเมะที่ใช้หัวใจของเธอ บรรเลงทุกตัวโน๊ตของเสียงเปียโน