เนื้อเรื่องย่อ (Synopsis) :

โกะอึนซองเป็นคนจิตใจดีที่มีทุกสิ่งทุกอย่างพร้อมเหมือนกับชีวิตของเจ้าหญิงที่มีทั้งพ่อที่รักเธอมาก ร่ำรวย และมีครอบครัวที่มีความสุข

โกะอึนซองและซุงวูฮวานต่างก็เดินทางกลับมาจากนิวยอร์คในเที่ยวบินวันเดียวกัน ทั้งสองต่างหยิบกระเป๋าสลับกันไป ซึ่งโกะอีนซองพยายามติดต่อฮวานให้นำกระเป๋ามาเปลี่ยนกัน ส่วนฮวานนั้นเป็นลูกหลานที่มาจากครอบครัวที่มีฐานะดีมากๆ เนื่องด้วยว่าเขาเป็นหลานชายคนเดียวที่จะได้รับมรดกนี้ และอีกสาเหตุคือเขาเห็นพ่อของเขาประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตต่อหน้าต่อตาเขาเมื่อเขายังเด็ก ทุกคนจึงเลี้ยงดูเขาแบบตามใจ โดยเฉพาะย่าของเขาที่รักและเอ็นดูเขามากๆ จึงทำให้เขามีนิสัยการใช้เงินที่ฟุ่มเฟือย ไม่คิดถึงจิตใจคนอื่น และเอาแต่ใจตัวเอง เจ้าอารมณ์และอารมณ์ร้อน แต่จริงๆ แล้วเขาก็เป็นคนจิตใจดีที่ปากแข็ง

เมื่อโกะอึนซองต้องมาเผชิญหน้ากับฮวานเพื่อแลกเปลี่ยนกระเป๋ากันนั้น เรื่องราวไม่ง่ายอย่างที่คิดเพราะฮวานสร้างปัญหาต่างๆ มากมายให้กับโกะอึนซองโดยที่เขาไม่รู้ตัว ซึ่งเป็นสาเหตุทำให้ไม่ได้เปลี่ยนกระเป๋ากันสักที เพราะเหตุนี้เองจึงทำให้ฮวานเข้าใจผิดคิดว่าอึนซองเป็นนักต้มตุ๋นที่เอากระเป๋าของเขาไป

ณ วันที่จะไปทำการแลกเปลี่ยนกระเป๋ากับฮวานทำให้ชีวิตของโกะอึนซองเปลี่ยนแปลงมากมาย เพราะพ่อของเธอได้จากเธอไปในวันนั้น แม่เลี้ยงของเธอทำให้ชีวิตของเธอเหมือนอย่างกับชีวิตซินเดอรีล่าโดยปริยาย แม่เลี้ยงของเธอเบคซุงฮียึดเอามรดกทั้งหมดพร้อมกับเงินประกันชีวิตของพ่อของโกะอึนซองไป หลังจากเสร็จพิธีการทางงานศพ แม่เลี้ยงของเธอขับไล่เธอและน้องชายที่เป็นออทิสติคที่มีความสามารถพิเศษทางด้านเปียโนออกจากบ้าน แต่แม่เลี้ยงของเธอกลับดูแลประคบประหงมลูกสาวแท้ๆ ของเธอ "ซีงมี" เป็นอย่างดี

อึนซองแทนที่จะได้กลับไปเรียนต่อที่นิวยอร์ค กลับเปลี่ยนแปลงไปมีชีวิตที่ยากลำบากทันที เธอจะต้องหาเลี้ยงชีพตัวเธอเองและน้องชายที่เป็นออทิสติคอีกด้วย ซึ่งอึนซองได้พบปะกับฮวานโดยบังเอิญอีก แต่ทั้งสองมีปากเสียงกันทุกครั้ง

ความโชคร้ายของอึนซองนั้นไม่ได้จบลงง่ายๆ เมื่อมีเหตุให้เธอและน้องชายของเธอต้องพลัดพรากจากกันไป อึนซองจึงต้องพยายามหาทางที่จะหาน้องชายของเธอให้ได้ ในช่วงนั้นเธอได้มีฮเยรีและจุนเซคอยให้ความช่วยเหลือเธออยู่

ในเช้าวันหนึ่งที่เธอไปขายอาหารและทำให้เธอได้พบกับยายแก่ที่น่าสงสารคนหนึ่งตกบันได เธอได้ให้ความช่วยเหลือยายแก่คนนั้นด้วยการพาไปหาหมอ แต่เพราะยายแก่คนนั้นสูญเสียความทรงจำ ซึ่งหมอบอกว่าน่าจะเป็นการสูญเสียความทรงจำแค่ชั่วคราว เดี๋ยวก็จะดีขึ้นเอง อึนซองเป็นคนที่จิตใจดีมีเมตตากรุณาจึงพายายแก่คนนั้นกลับมาอยู่บ้านด้วย โดยลำพังแค่ตัวเธอเองก็แทบจะไม่พอใช้จ่ายแล้ว เธอยังต้องเลี้ยงดูยายแก่ไปด้วย ในวันแรกๆ ยายแก่นั้นเป็นยายที่แสนดี เพียงข้ามวันความทรงจำยายแก่กลับมาหมดแล้ว ยายแก่จึงทำเหมือนลองใจอึนซองไปต่างๆ นานา โดยที่ยายแก่รู้ว่าอึนซองอยากเข้าไปทำงานในบริษัทจองวู หลังจากที่ยายแก่อยู่กับเธอเพียงหนึ่งอาทิตย์ ยายแก่กลับหายไปดื้อๆ สร้างความประหลาดใจกับอึนซองอย่างมาก

หลังจากที่อึนซองประสบเคราะห์กรรมมากมาย ความโชคดีของเธอก็มาเยือนเธอบ้าง ยายแก่คนนั้นได้ส่งคนมารับเธอและให้เธอมาพักอยู่ด้วยกันที่บ้านใหญ่โต โดยให้สัญญาว่าจะช่วยเธอสืบหาน้องชายของเธอ เธอไม่อยากย้ายเข้าไปอยู่ที่บ้านของยายแก่ แต่นี่เป็นหนทางเดียวที่จะทำให้เธอได้พบเจอกับน้องชาย เธอจึงต้องยอมรับข้อเสนอนี้ วันที่เธอย้ายเข้านั้น เธอได้พบกับคนที่เธอไม่คาดคิดมาก่อนนั่นก็คือฮวาน อึนซองไม่ยอมย้ายเข้าทันทีที่รู้ว่ายายแก่ที่เธอช่วยเหลือนั้นคือย่าของฮวานเอง

ย่าของฮวานยืนยันให้อึนซองย้ายเข้ามาอยู่เหมือนเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน โดยที่ย่าของฮวานจะเป็นธุระจัดการสืบหาน้องชายของอึนซองให้เจอ อึนซองยอมย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านของฮวานจนได้ และเธอต้องเผชิญกับปัญหามากมายในครอบครัวนี้

แต่เพราะความโชคดีของอีนซองที่เป็นคนมีความสามารถทำอาหารเป็นอย่างดี เธอได้เข้าไปทำงานกับบริษัทที่มีครอบครัวจองวูเป็นเจ้าของอยู่ และแล้วทุกสิ่งทุกอย่างยิ่งยุ่งยากมากขึ้นสำหรับเธอ เพราะย่าของฮวานปฏิวัติการที่จะเลี้ยงดูแบบตามใจทุกคนในครอบครัว โดยที่ย่าของฮวานบังคับให้ทุกคนในครอบครัวต้องเริ่มทำงานหาเงินใช้ มิใช่ใช้ชีวิตแบบสบายๆ และใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือย

ในขณะเดียวกับโชคชะตาที่ย่ำแย่ของอึนซองนั้น ฝ่ายแม่เลี้ยงของเธอได้ซื้ออพาร์ทเมนต์หรูอยู่กับลูกสาวที่ชื่อซึงมีกันสองคน โดยโกหกซึงมีว่าเป็นเงินที่กู้ยืมจากเพื่อนมา แม่ของซึงมีสอนให้ซึงมีปิดบังทุกอย่างเกี่ยวกับครอบครัวของเธอมิให้ครอบครัวของฮวานรู้ เพราะแม่ของซึงมีและแม่ของฮวานเป็นเพื่อนกัน โดยที่ทั้งซึงมีและฮวานก็เป็นคู่รักกันมานาน ทุกคนหมายหมั้นปั้นมือจะให้เขาทั้งสองลงเอยกันให้ได้ แต่เพื่อความปลอดภัยจากการที่ครอบครัวของฮวานจะปฎิเสธซึงมีว่าไม่เหมาะสม แม่ของซึงมีและซึงมีจึงปิดความลับว่าสามีของเธอได้เสียชีวิตไปแล้ว

เมื่ออึนซองเข้ามาอยู่ในครอบครัวฮวานเป็นเหตุสร้างความหนักใจให้กับซึงมีและแม่ โดยที่แม่ของซึงมีไปทำการตกลงกับอึนซองให้เห็นใจซึงมีที่อยากจะลงเอยกับฮวาน ดังนั้นอึนซองจึงยอมปิดปากว่าเคยเป็นครอบครัวเดียวกับซึงมี และแกล้งทำเป็นเหมือนคนที่ทำงานบริษัทเดียวกันเท่านั้น โดยที่ไม่นานนักพ่อของอึนซองที่ทุกคนเข้าใจว่าตายจากไปแล้วก็ปรากฏให้แม่ของซึงมีและซึงมีพบเจอ แม่ของซึงมีปั้นน้ำเป็นตัวต่างๆ นานาสร้างความเข้าใจผิดให้พ่อของอึนซองเข้าใจในแบบที่เธอต้องการ และปิดบังที่อยู่ของอึนซองไม่ให้ทั้งสองได้พบเจอกัน หลังจากนั้นพ่อของอึนซองได้พบกับจุนเซ และจุนเซได้ให้ความช่วยเหลือพ่อของอึนซองให้มีงานทำ

เรื่องยุ่งยากของอึนซองไม่จบลงง่ายๆ เรื่องราวกลับยิ่งสร้างความสนุกมากขึ้นเมื่ออึนซองกลับได้มรดกจากย่าของฮวาน โดยที่ย่าตัดสิทธิ์ของทุกคนในครอบครัวและยกมรดกให้กับคนแปลกหน้าแทน และเมื่อย่าออกประกาศิตมาว่าฮวานจะต้องไปทำงานร่วมกับอึนซองที่ควรจะเป็นทายาทสืบทอดของบริษัท ฮวานไม่ยอมแพ้คิดว่าการที่ย่าประกาศนั้นอาจจะเพียงแค่การข่มขู่ให้เขาตั้งใจทำงาน เขาจึงยอมรับข้อเสนอให้ไปทำงาน และอึนซองจะต้องเป็นพี่เลี้ยงให้กับฮวาน ทั้งสองจึงได้เริ่มเรียนรู้และเข้าใจกันมากขึ้น โดยที่ระหว่างนั้นเธอยังคงติดต่อกับจุนเซตลอด แต่เมื่อครอบครัวของฮวานเข้าใจผิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของอึนซองกับจุนเซว่าเป็นคู่รัก กลับทำให้อึนเซเหนื่อยในการใช้ชีวิตกับครอบครัวนี้ เพราะว่าจองที่เป็นน้องสาวของฮวานนั้นแอบชอบจุนเซมานานแล้ว และทุกคนในครอบครัวก็เห็นดีด้วย

การที่อึนเซมีงานทำนั้นกลับเป็นการสร้างโอกาสให้เธอ เพราะเธอได้สร้างเนื้อสร้างตัวและเพื่อทำให้เธอประสบความสำเร็จ หลังจากผ่านพ้นไปเพียงหนึ่งเดือนทุกคนเข้าใจว่าย่าของฮวานแค่ขู่ว่าจะยกมรดกให้กับอึนซองเพื่อให้ทุกคนในครอบครัวเปลี่ยนการใช้ชีวิต แต่แล้วกลับไม่ใช่ตามที่ทุกคนเข้าใจ เพราะว่าย่าของฮวานได้ไปทำพินัยกรรมที่เป็นลายลักษณ์อักษรยกมรดกให้กับอึนซองจริงๆ โดยมีเงื่อนไขที่อึนซองจะต้องทำให้ทุกคนยอมรับ ฮวานรู้ถึงการใช้ชีวิตที่เหมือนคนปกติและเข้าใจอึนซองมากขึ้นแล้ว แต่เขาจะยอมแพ้ยกมรดกให้กับอึนซองเหมือนที่ย่าเขาตั้งใจไว้หรือไม่ เรื่องราวของอึนซองแบบซินเดอรีล่าเวอร์ชั่นเกาหลีที่พ่อไม่ได้ตายจากไปจริงๆ จะจบลงเหมือนการ์ตูนซินเดอรีล่าเรื่องดังหรือไม่ ต้องคอยติดตามจากในละครซินเดอรีล่าเวอร์ชั่นเกาหลี